خوشبختی زناشویی همچون کندوی عسلی است که دو زنبور آن را می سازند بسیاری از اشخاص این سئوال را می پرسند که چگونه می توان خوشبختی را به خانه آورد و چرا در راه ساختن خوشبختی و ایجادآرامش و آسایش شکست می خورند.
قطعاً زن و شوهر هر دو با هم مسئول ایجاد خوشبختی هستند و مهم ترین لازمه ایجاد خوشبختی محبت میان دو همسر است . منظور از محبت احساس عجیب و غریبی نیست که به یکباره در انسان شعله ور و پس از مدتی خاموش می گردد ، بلکه مقصود از محبت آن توافق و هماهنگی روحی و عاطفه والایی است که میان
زن و شوهر شکل می گیرد. از سوی دیگر پایه و اساس یک خانه خوشبخت تنها محبت نیست ، بلکه روح گذشت و فداکاری میان زن و شوهر نیز بایستی ضمیمه محبت گردد و لازمه گذشت و فداکاری وجود حسن ظن و اعتماد متقابل میان دو همسر است. فداکاری نیز از عوامل اساسی ایجاد خوشبختی در خانه است ، در غیر این صورت ارزش هایی همچون محبت و گذشت کمرنگ می شود و همکاری ، شکل ادبی و مادی به خود می گیرد. در حالی که همکاری روحی و معنوی ، دو همسر را برای حل مشکلات زندگی کاملاً مهیا و آماده می سازد و اکثر جدایی ها به دلیل عدم قدردانی یکی از دو همسر از تلاش ها و زحمات طرف مقابل و یا به دلیل نادیده گرفتن حقوق طرف مقابل ناشی می شود.
اساسی ترین عامل برای ایجاد یک خانه خوشبخت و آرام ، عفت و پاکدامنی است . چرا که عفت محور یک زندگی با عزت و منشاء همه خیرها و خوبی ها در روابط میان انسانها می باشد.
یکی از دانشمندان علم جامعه شناسی میگوید تجربه به من نشان داده است که بهترین شعاری که همسران بایستی برای جلوگیری از جدایی آن را پیشه خود سازند این است که هر آتشی در آغاز شعــله ور شدن تنها با یک فنجان آب خاموش می شود ، در حالی که اغلب اختــلافاتی که در پایان منجر به جدایی همســران از یکدیگر می گردد پوچ و ناچیز است که به تدریج بزرگ و بزرگتر می شود تا جایی که اصلاح آنها امکان ناپذیر می گردد.
مسئولیت ایجاد خوشبختی در خانه بر عهده پدر و مادر است . در بسیاری اوقات زبان زننده و يا طبع عصبی و سرسخت و قهرهای سریع، عامل تخریب زندگی می گردند و در بسیاری اوقات سلطه طلبی و یا عدم اخلاص و بی وفایی از سوی یکی از والدین و دیگر مسائلی از این قبیل که در ظاهر کوچک اما در باطن بسیار عظیم هستند ، عامل انهدام خوشبختی زندگی می شوند.
در اینجا لازم می دانیم به چند نکته ای که برای خوشبختی همسرتان بسیار لازم است اشاره کنیم :
- هرگز به همسرتان اهانت نکنید ، چرا که هر اهانتی در قلب و روان او راسخ و ثابت می ماند و بدترین اهانت برای همسرتان این است که بر اثر خشم و عصبانیت او را کتک بزنی با او را دشنام دهی و یا به پدر و یا مادر او ناسزا بگویی این گونه اهانتها هرگز از ذهن همسرتان پاک نخواهد شد و حتی اگر همسرتان در ظاهر شما را ببخشد قلباً شما را نخواهد بخشید.
- به همسرتان نیکی کنید تا او نیز به شما نیکی نماید. به او بفهمانید که او را بر خود ترجیح می دهید و برای خوشبختی او تلاش می کنید و به سلامتی او اهمیت می دهید و به خاطر او فداکاری می کنید و به عنوان مثال در هنگام بیماری با تمام وجود از او مراقبت می کنید .
- همیشه به یاد داشته باشید که همسرتان دوست دارد که در کنارش بنشینید و درباره هر مطلب و یا مسأله ای که در ذهنتان وجود دارد، با او صحبت کنید. هرگز با چهره ای عبوس و افسرده و ساکت به خانه باز نگردید ، چرا که این امر شک و نگرانی همسرتان را بر می انگیزد.
- هرگز علایق شخصی و یا سنت های فرهنگی و یا علایق شغلی خود را به همسر خود تحمیل نکنید. به عنوان مثال اگر شما استاد علم فیزیک هستید، از همسر خود انتظار نداشته باشید که او نیز همچون شما علاقمند به فیزیک باشد!
- در زندگی راست کردار باشید تا همسرتان نیز این گونه باشد.
- مبادا حس حسادت همسر خود را تحریک کنید با اینکه هر از چند گاهی به او بگویید که قصد ازدواج با زنی دیگر را دارید یا اینکه در برابر او از زنی تعریف کنید چرا که این مسأله لطمه بزرگی بر احساس و روان او وارد می کند و قلبش را از درون متلاشی می سازد و عشق را به موجی از نگرانی و شک و کمان تبدیل می کند و در بسیاری مواقع این احساس ناگوار به بیماریهای مختلفی همچون سردرد و یا دردهای دیگر تبدیل می شوند و در نتیجه شوهر ناچار می شود همسرش را از پزشکی به پزشک دیگر ببرد!!
- اشتباهات همسرتان را که در موقعیت های خاصی از او سرزده است به او یادآوری نکنید و آن عیب ها و اشتباهات را به ویژه در حضور دیگران به رخ او نکشید.
- هر از چند گاهی رفتار خود را تصحیح کنید، چرا که تنها وظیفه همسرتان نیست که رفتار خود را تصحیح کند و در مقابل شما به اشتباهات خود ادامه دهید!! از آنچه که همسرتان را به خشم می آورد هر چند مراح و شوخی باشد پرهیز کنید.
- از صفات و ویژگی های ستوده همسرتان الگو بگیرید و چه بسیار مردانی که با الگو گرفتن از پایبندی و اعتقاد همسر خود به ارزشهای مذهبی و اخلاقی و رفتار والای او ، به دین و مذهب پایبندتر شده و اخلاق نیکو را پیشه خود ساخته اند.
- آرامش خود را حفظ کنید و خشم نگیرید ، چرا که خشم پایه و اساس مشکلات بعدی و ایجاد کینه و نفرت است. هرگاه در قبال همسر خود مرتکب خطا و اشتباه شدید از او معذرت بخواهید و هرگز در حالت خشم و عصبانیت و در حالی که همسر شما غمگین و گریان است به خواب نروید و شب را اینگونه به صبح نرسانید . همیشه این مطلب را به یاد داشته باشید که دلیل خشم و عصبانیت شما در اغلب مواقع پرچ و بی ارزش است و سزاوار این همه خشم و ناراحتی و اوقات تلخی نیست و مسائلی به این کوچکی نباید صفا و صمیمیت موجود میان شما و همسرتان را برهم برند. در هنگام خشم و عصبانیت به خداوند رحمان متوسل شوید و از شر شیطان به او پناه ببرید و خشم خود را آرام و کنترل کنید و به یاد بیاورید که صفا و و محبت والایی که میان شما و همسرتان شکل گرفته است بسیار با ارزش تر و مقدس تر از آن است که با لحظه ای خشم و عصبانیت ناگهانی و گذرا لکه دار گردد.
- اعتماد به نفس را به همسرتان تلقین کنید و او را مجبور نکنید که تابع و مجری اوامر شما باشد بلکه او را به داشتن شخصیت و اندیشــه مستقل و قدرت تصمیم گیری تشویق کنید. در همه امور و مسائل با او مشورت کنید و با شیوه ای خوب و پسندیده با او گفتگو کنید و هرگاه به این نتیجه رسیدید که نظر و تصمیم او بهتر و شایسته تر است به آن عمل کنید و او را از این اقدام خود مطلع نمایید و هرگاه با رأی و نظر او مخالف بودید ، با نرمی و خوش زبانی او را از تصمیمش منصرف و نظرش را به سوی رأی خود متمایل و هماهنگ سازید.
- هرگاه همسرتان عملی شایسته ستایش انجام دهد او را ستایش کنید. چرا که پیامبر گرامی (ص) می فرماید: هر کس از مردم سپاس و تشکر نکند خدای سبحان را شکر نخواهد کرد.
- سرزنش و زخم زبان را بس کنید و هرگز همسرتان را با دیگر زنان فامیل و دوست و آشنا که مورد پسند و اعجاب شما هستند مقایسه نکنید و از او نخواهید که آنان را الگوی خود قرار دهد و از آنان پیروی نماید.
- سعی کنید امکانات لازم برای ادامه تحصیل و کسب معارف همسرتان را فراهم نمایید و او را در این راه تشویق کنید و اگر تمایل برای تحصیل و اخذ مدارک در رشته ای از رشته های علوم و معارف را در همسرتان مشاهده کردید، شرایط و امکانات لازم را برای او فراهم سازید و در قبال موفقیت هایی که همسرتان در این راه کسب می کند، واکنشی مثبت نشان دهید و او را در این موفقیت ها همراهی نمایید.
- با اهتمام و توجه کامل به صحبت های همسرتان گوش فرا دهید چرا که این عمل شما به او کمک می کند از غم و اندوه درونی رهایی یابد و از بیان مطالب دروغ و بی اساس جلوگیری می کند ، اما برخی از زنان به طور بی وقفه صحبت می کنند و یا دائماً بستگان و نزدیکان شما را نکوهش می کنند که در آن صورت شما بایستی از روی حکمت و با گفتاری نیک و پسندیده با چنین زنی مقابله کنید.
- احساس آرامش و امنیت را به همسر خود القا کنید و مأمن امن او باشید و همیشه به او اطمینان دهید که هرگز او را رها نخواهید کرد یا از او جدا نخواهید شد.
- به همسرتان اطمینان دهید که شما مسئول تأمین نیازهای اقتصادی و مالی او هستید و هرگز در مالی که از پدرش به ارث برده است طمع نکنید ، چرا که شرعاً شما مجاز به تصرف در اموال او نیستید و هرگز به بهانه اینکه همسر شما ثروتمند است بر او بخل نورزید ، چرا که یک زن هر چقدر که ثروتمند باشد. از نظر روحی نیازمند این است که شما را جایگزین واقعی پدرش احساس کند.
- از روابط اجتماعی غیر مجاز و نادرست به شدت پرهیز کنید ، چرا که عامل تخریب بسیاری از زندگی های همسران همان روابط نادرست است.
- میان علاقه خود به همسر و محبت به پدر و مادر و خویشاوندان توازن و هماهنگی ایجاد کنید و اجازه ندهید که علاقه به همسرتان به محبت به پدر و مادر و خویشاوندان غلبه کند و یا بالعکس محبت به پدر و مادرتان شما را از همسرتان غافل نماید ، بلکه به هرکس سهم کامل و سزاوار او از محبت را عطا کنید.
- با همسر خود در همه صحنه های زندگی به همان گونه رفتار کنید که دوست دارید او با شما رفتار کند چرا که او نیز همان انتظار را از شما دارد که شما از او دارید. ابن عباس می گوید : دوست دارم به همان گونه خود را برای همسرم بیارایم که دوست دارم او خود را برای من بیاراید
- میزان قابل توجهی از وقت خود را به گردش و تفریح با همسرتان در خارج از منزل به ویژه در اوایل ازدواج و در زمان قبل از بچه دار شدن اختصاص
دهید.
- همان گونه که دوست دارید او شما را در بسیاری از مناسبات همراهی کند و با شما مشارکت نماید ، شما نیز قلباً او را همراهی کنید به دیدن اقوام و خویشاوندان او بروید و رابطه ای سرشار از محبت و احترام با آنان داشته باشید.
- با توجه بیش از حد به شغل و مسائل کاری نگذارید همسرتان به کار شما حسادت کند. همه وقت خود را به مسائل کاری اختصاص ندهید و به ویژه در روزهای تعطیل، او را از خود محروم نکنید تا احساس یکنواختی و خستگی و سرخوردگی به او دست ندهد.
- زمانی که از منزل خارج می شوید با لبخند و طلب دعا از او خداحافظی کنید و هرگاه قصد ورود به منزل را داشتید با ورود خود او را غافلگیر نکنید زیرا ممکن است که سر و وضع ظاهری او نامرتب باشد و مایل نباشد که این گونه در برابر شما ظاهر شود به ویژه اگر از سفر بازگشته باشید.
- از زاویه دید او به زندگی بنگرید ، چرا که پیغمبر گرامی اسلام (ص) فرموده است:« به زنان محبت کنید.» یا« به زنان نیکی کنید.»
- سعی کنید به همسر خود در کارهای منزل کمک کنید چرا که پیغمبر گرامی (ص) به قدری با همسران خود حسن معاشرت داشتند که برای کمک به آنها درکارهای منزل داوطلب می شدند.
- سعی کنید چشم خود را بر روی برخی از عیبها و کوتاهی های همسر خود ببندید و در مقابل صفات نیک و پسندیده او را به خاطر بیاورید تا سرپوشی بر آن معایب باشند چرا که پیامبر گرامی (ص) می فرمایند: هرگاه مرد مؤمنی صفات نیک همسر مؤمن خود رابه یاد بیاورد ، از معایب او آزرده نخواهد شد.
- یکی از وظایف مرد این است که با همسر خود مزاح و شوخ طبعی نماید زیرا پیامبر (ص) فرموده است با همسران خود مزاح کنید و آنان نیز با شما مزاح نمایند.
- با رویی گشاده به انتقاد همسرتان گوش فرا دهید.
- به همسر و فرزندان خود نیکی و احسان کنید ، زیرا پیغمبر گرامی اسلام (ص) می فرمایند : «بهترین شما کسی است که برای خانواده اش بهترین باشد.» هرگاه رفتاری نیک با اعضای خانواده خود داشته باشید. آنان نیز به شما نیکی خواهند کرد و زندگی تلخ و ناگوارتان را به یک زندگی شیرین و لذت بخش تبدیل خواهند کرد. بر خود و بر همسر و فرزندانتان بخل نورزید و به درستی بر آنها انفاق کنید که انفاق شما برای همسر و فرزندان به منزله صدقه و تصدیق است.
پیامبر گرامی اسلام (ص) فرمود:« بهترین پولها ، پولهایی است که برای خانواده خود خرج می کنید.»